Volksgezondheidenzorg.info

Zoekveld

Overspannenheid en burn-out→Cijfers & Context→Huidige situatie

Cijfers & Context

Ruim 17% van werknemers ervaart burn-outklachten

Regionaal & Internationaal

Nederlanders relatief vaak werkgerelateerde stress

Kosten

Zorguitgaven voor burn-out 34 miljoen

Preventie & Zorg

Niet beschikbaar

Prevalentie overspannenheid in huisartsenpraktijk

Jaarprevalentie overspannenheid 2018

LeeftijdMannenVrouwen
0-40,00,0
5-90,20,1
10-140,61,0
15-191,35,3
20-245,815,2
25-2911,429,7
30-3415,836,1
35-3917,639,5
40-4420,338,7
45-4919,133,4
50-5417,332,4
55-5915,930,6
60-6416,023,8
65-696,412,7
70-744,09,2
75-793,78,7
80-843,36,9
85+3,65,1

Bron: Nivel Zorgregistraties eerste lijn

  • ICPC-code P78 (neurasthenie/surmenage)

Bijna twee keer zoveel vrouwen als mannen met overspannenheid

In 2018  waren er naar schatting 263.500 personen met de diagnose neurasthenie/surmenage (overspannenheid) in de huisartsenpraktijk: 87.000 mannen en 176.500 vrouwen. Dit komt overeen met 10,2 per 1.000 mannen en 20,3 per 1.000 vrouwen. De diagnose komt bij mannen het meest voor in de leeftijdsgroep 40 tot en met 44 jaar en bij vrouwen in de leeftijdsgroep 35 tot en met 39 jaar. Deze cijfers geven een onderschatting van het vóórkomen van overspannenheid in de bevolking, doordat niet iedereen met deze problemen zich bij de huisarts meldt. Een deel van de mensen meldt zich bijvoorbeeld alleen bij de bedrijfsarts. De jaarprevalentie betreft alle mensen die ergens in het jaar 2018 bekend waren bij de huisarts met overspannenheid. Deze mensen hoeven niet allemaal in 2018 contact te hebben gehad met de huisarts voor overspannenheid. 

Meer informatie

Experts en redactie

Datum publicatie

04-09-2019

Nieuwe gevallen overspannenheid in huisartsenpraktijk

Ruim 140.000 nieuwe patiënten met overspannenheid in 2018

In 2018 kregen naar schatting 141.300 nieuwe patiënten de diagnose neurasthenie/surmenage (overspannenheid) bij de huisarts: 47.200 mannen en 94.100 vrouwen. Dit komt overeen met 5,5 nieuwe patiënten per 1.000 mannen en 10,8 per 1.000 vrouwen.

Meer informatie

Experts en redactie

Datum publicatie

04-09-2019

Prevalentie zelfgerapporteerde burn-out bij werknemers

Ruim 17% van de werknemers ervaart burn-outklachten

In 2018 bleek 16,4% van de mannelijke werknemers en 18,1% van de vrouwelijke werknemers enkele keren per maand of vaker burn-outklachten te ervaren. Slechts een fractie van de werknemers met burn-outklachten ontwikkelt ook daadwerkelijk een burn-out. De gevoelens van vermoeidheid en uitputting zijn gemeten aan de hand van vijf items waaronder emotionele uitputting, leeg voelen en vermoeidheid. Dit blijkt uit zelfrapportage van werknemers in de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA) onder werknemers. Meer vrouwelijke werknemers ervaren burn-outklachten. Dit geldt voor alle leeftijdscategorieën. Burn-outklachten komen het meest voor in het onderwijs (23%) en in de ICT (19,1%) en het minst in de landbouw (11,2%) en recreatie (14%) (Hooftman et al., 2019). 

Werkstress bij ruim 37% van de werknemers oorzaak van verzuim

In 2018 gaf ruim 35,3% van de werknemers aan dat werkstress de belangrijkste oorzaak is het werkgerelateerde verzuim. Dit blijkt uit zelfrapportage van werknemers in de Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (Hooftman et al., 2019). Werkstress is uiteraard niet hetzelfde als burn-out of overspannenheid, maar er zijn wel overeenkomsten. Verschijnselen van werkstress zijn bijvoorbeeld ernstige vermoeidheid, gespannenheid of nervositeit.

Meer informatie

Experts en redactie

Datum publicatie

28-06-2019

Bronnen en literatuur

Literatuur

  1. Hooftman W.E., Mars G.M.J., Janssen B, de Vroome E.M.M., Janssen B, Pleijers A.J.S., et al. Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden 2018: Methodologie en globale resultaten. Leiden / Heerlen: TNO / CBS; 2019. Bron

Aantal meldingen burn-out bij werknemers

Meldingen van burn-out als beroepsziekte 2017

 

Aantal meldingen

Percentage

Psychische aandoeningen

2.639

57,1

Overige aandoeningen

1.980

42,9

Totaal meldingen beroepsziekte

4.619

100

 

 

 

Overspannenheid en burn-out

1.962

74,3

Overige aandoeningen

677

25,7

Psychische aandoeningen

2.639

100

Bron: Nationale Registratie Beroepsziekten (NCvB)

Bijna kwart van meldingen beroepsziekten betreffen burn-out

In 2017 werden 1.962 meldingen van overspannenheid en burn-out geregistreerd bij de Nationale Registratie van het Nederlands Centrum voor Beroepsziekten (NCvB). Dit is ruim 42% van het totaal aantal meldingen van beroepsziekten (4.619). Van de 2.639 meldingen van psychische aandoeningen, betrof 74,3% een melding voor overspannenheid en burn-out (NCvB, 2018). Ongeveer 29% van de meldingen kwam van bedrijfsartsen die deelnemen aan het Peilstation Intensief Melden (PIM). Dit is een verdiepende registratie door een selectieve groep bedrijfsartsen waarmee incidenties geschat kunnen worden. De incidentie van overspannenheid en burn-out op basis van de PIM-meldingen werd geschat op 106 per 100.000 werknemersjaren (NCvB, 2018). 

Meer informatie

Experts en redactie

Datum publicatie

29-01-2019

Bronnen en literatuur

Literatuur

  1. NCvB. Beroepsziekten in Cijfers 2018. Amsterdam: Nederlands Centrum voor Beroepsziekten; 2018. Bron

Verantwoording

Definities

  • Definities van burn-out en overspannenheid

    Burn-out en overspannenheid zijn stress-gerelateerde ziekten

    Burn-out en overspannenheid zijn stress-gerelateerde aandoeningen waarbij verschillende klachten optreden zoals vermoeidheid, prikkelbaarheid en emotionele labiliteit. Meestal wordt burn-out opgevat als een vorm van overspannenheid waarbij het chronische karakter en vermoeidheid meer centraal staan. Zowel stressoren uit de omgeving als persoonlijke eigenschappen spelen een rol bij het ontstaan van overspannenheid en burn-out. Een omgevingsstressor is bijvoorbeeld de combinatie privé en werk. Copingvaardigheden zijn van belang om stress goed te kunnen hanteren: een falende coping verhoogt het risico op het ontstaan van burn-out.

    Verschillende termen voor overspannenheid en burn-out

    Beroepsgroepen in de zorg gebruiken verschillende benamingen voor stress-gerelateerde ziekten en spanningsklachten, zoals overspannenheid, chronische stress, aanpassingstoornis, surmenage, neurasthenie en burn-out. Overspannenheid en burn-out zijn geen bestaande diagnostische categorieën in de DSM-IV en ICD-10. Wel zijn het veel gebruikte diagnosen in de eerstelijnszorg. Huisartsen gebruiken de ICPC-code P78: neurasthenie/surmenage. Andere eerstelijnsdisciplines gebruiken vaak de definitie uit de ‘Multidisciplinaire richtlijn overspanning en burn-out voor eerstelijnsprofessionals’ (Verschuren et al., 2011). Bedrijfsartsen gebruiken deze richtlijn ook bij het registreren van beroepsziekten.

    Definities overspannenheid en burn-out in multidisciplinaire richtlijn

    Uit: Verschuren et al., 2011

    Er is sprake van overspannenheid als voldaan is aan alle vier onderstaande criteria:

    A. Ten minste drie van de volgende klachten zijn aanwezig:

    • moeheid
    • gestoorde of onrustige slaap
    • prikkelbaarheid
    • niet tegen drukte/herrie kunnen
    • emotionele labiliteit
    • piekeren
    • zich gejaagd voelen
    • concentratieproblemen en/of vergeetachtigheid

    B. Gevoelens van controleverlies en/of machteloosheid treden op als reactie op het niet meer kunnen hanteren van stressoren in het dagelijks functioneren. De stresshantering schiet tekort; de persoon kan het niet meer aan en heeft het gevoel de grip te verliezen.

    C. Er bestaan significante beperkingen in het beroepsmatig en/of sociaal functioneren.

    D. De distress, controleverlies en disfunctioneren zijn niet uitsluitend het directe gevolg van een psychiatrische stoornis.

    Er is sprake van burn-out als voldaan is aan alle drie onderstaande criteria:

    a. Er is sprake van overspannenheid.

    b. De klachten zijn meer dan 6 maanden geleden begonnen.

    c. Gevoelens van moeheid en uitputting staan sterk op de voorgrond.

    Burn-out als vorm van overspannenheid

    In de definitie uit de multidisciplinaire richtlijn is burn-out een vorm van overspannenheid (Verschuren et al., 2011). Bij burn-out staan het chronische karakter en de vermoeidheid meer op de voorgrond dan bij overspannenheid. Mensen met burn-out volgens deze definitie moeten vaak één of meerdere rollen (gedeeltelijk) neerleggen. De acht klachten in de definitie van overspannenheid worden gezien als kernsymptomen van overspannenheid en burn-out. Stressoren kunnen afkomstig zijn uit zowel de werk- als privé-situatie. 

    Zelfrapportage van burn-out gerelateerde klachten

    Naast diagnosen door zorgverleners, wordt burn-out vaak vastgesteld met behulp van zelfrapportage in vragenlijsten. In deze opvatting bestaat burn-out uit drie dimensies: emotionele uitputting, distantie ten opzichte van het werk en een verminderd gevoel van competentie. Deze definitie zien we ook terug in VZinfo.nl.

    Bronnen en literatuur

    Literatuur

    1. Verschuren CM, Terluin B, Loo MAJM, Vendrig AA, Bastiaanssen MHH, Vriezen JA. Eén lijn in de eerste lijn bij overspanning en burnout. Multidisciplinaire richtlijn overspanning en burnout voor eerstelijns professionals. Amsterdam, Utrecht: LVE, NHG, NVAB; 2011. Bron
Bronverantwoording

  • Tabel: Bronnen bij de cijfers over overspannenheid en burn-out

    Bron

    Indicator in VZinfo

    Gepresenteerde populatie VZinfo

    Meer informatie

    NIVEL Zorgregistraties eerste lijn

    Jaarprevalentie, aantal nieuwe gevallen

    Nederlandse bevolking

    NZR

    Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden (NEA)

    Prevalentie (zelfgerapporteerd)

    Nederlandse werknemers tussen de 15 en 75 jaar

    NEA, Hooftman et al., 2019

    Nationale Registratie Beroepsziekten (van het NCvB)

    Jaarprevalentie, aantal nieuwe gevallen beroepsziekten

    Nederlandse beroepsbevolking

    NCvB, 2018

    Peilstation Intensief Melden (PIM)

    Incidentie (geregistreerd door >150 bedrijfsartsen)

    Nederlandse beroepsbevolking

    PIM

    European Agency for Safety & Health at Work (EU-OSHA)

    Prevalentie (zelfgerapporteerd)

    Europese bevolking

    EU-OSHA

     

    Bronnen en literatuur

    Literatuur

    1. Hooftman W.E., Mars G.M.J., Janssen B, de Vroome E.M.M., Janssen B, Pleijers A.J.S., et al. Nationale Enquête Arbeidsomstandigheden 2018: Methodologie en globale resultaten. Leiden / Heerlen: TNO / CBS; 2019. Bron
    2. NCvB. Beroepsziekten in Cijfers 2018. Amsterdam: Nederlands Centrum voor Beroepsziekten; 2018. Bron
Methoden

  • Methoden en technieken

    Standaardisatie

    De omvang en de leeftijdsverdeling van de bevolking verschillen per regio en land. Daarnaast treden in de loop van de tijd veranderingen op in de omvang en leeftijdsverdeling. Om ziekte- en sterftecijfers van verschillende regio’s en landen, of van opeenvolgende jaren met elkaar te kunnen vergelijken, wordt hier rekening mee gehouden. Daarbij worden de cijfers gecorrigeerd voor deze verschillen of veranderingen in de bevolking. Hierbij wordt uitgegaan van de omvang en de leeftijdsverdeling van een gekozen standaardpopulatie. Dit wordt standaardisatie genoemd.

    Indexatie

    Vooral bij de weergave van trends in de tijd zijn de trendcijfers vaak geïndexeerd. Een geïndexeerde trend laat ontwikkelingen in de tijd zien ten opzichte van een gekozen basisjaar. Dit gebeurt door de cijfers van alle jaren weer te geven als percentage van het cijfer in een gekozen basisjaar. Het cijfer in het basisjaar is gelijk gesteld aan 100(%). Indexatie maakt zichtbaar hoe groot de percentuele toe- of afname is ten opzichte van dat basisjaar. Door als basisjaar het eerste jaar in de grafiek te kiezen, kun je snel zien wat de verandering over de hele weergegeven periode is en ook of er grote verschillen zijn voor de onderscheiden groepen (mannen en vrouwen bijvoorbeeld).

    Indexatie kan ook gebruikt worden voor het weergeven van regionale verschillen. Hierbij wordt het landelijke cijfer bijvoorbeeld gelijk gesteld aan 100(%). Een regionaal cijfer boven of onder de 100 duidt erop dat het respectievelijk hoger of lager is dan het landelijke cijfer. Voorafgaand aan indexatie worden de cijfers vaak gecorrigeerd voor verschillen in samenstelling van de populaties.